BEYRUT — Yaklaşık 16 saat sonra İsrail hava saldırısı gerçekleşti Beyrut’un ana devlet hastanesinin karşısındaki caddede, kurtarma ekipleri Salı günü hâlâ aşırı kalabalık gecekondu bölgesinden enkaz kaldırmaya devam ediyordu. Bir ekskavatör yıkılan binalardan birinde kazı yapıyor, bükülmüş metalleri ve tuğlaları ayıklayarak ceset arıyordu.
Enkaz yığınlarının üzerinde duran vatandaşlar, bir ailenin tamamının enkaz altında kaldığını söyledi.
Sudan uyruklu Muhammed İbrahim, kardeşini aramaya geldi. “Cep telefonu hâlâ çalıyor. Onu aramaya çalışıyoruz” dedi. “Ölü mü sağ mı bilmiyorum.”
Saatler sonra sağlık yetkilileri enkaz altından beş cesedin çıkarıldığını söyledi. Başkentin ana kamu sağlık tesisi olan Refik Hariri Üniversitesi Hastanesi’nin karşı caddesinde de hasara yol açan saldırıda dördü çocuk en az 18 kişi öldü, en az 60 kişi yaralandı.
Refik Hariri Hastanesi müdürü Cihad Saadeh, saldırıda hasara ve paniğe rağmen çalışmaya devam eden tıbbi tesisin birçok cam penceresinin ve güneş panellerinin kırıldığını söyledi. Hiçbir personel yaralanmadı.
Saadeh, hastanenin caddenin sadece birkaç metre ötesinde, yaklaşan saldırı konusunda herhangi bir uyarı almadığını söyledi. Birkaç binanın tıka basa dolu olduğu ve çok sayıda göçmen işçinin yanı sıra Lübnanlı işçi sınıfına da ev sahipliği yapan gecekondu bölgesinin sakinleri de aynısını yapmadı.
İsrail ordusu ayrıntıya girmeden Hizbullah hedefini vurduğunu söyledi. Hastanenin kendisini hedef almadığını da sözlerine ekledi.
Kurtarma ekipmanlarının kümelenmiş yerleşim yerlerine ve tozlu dar yollara ulaşması zordu.
Kurtarma ekiplerinden Nizar, Pazartesi gecesinden bu yana patlama yerinde bulunduğunu söyledi. Kurtarma ekibinin düzenlemeleri uyarınca yalnızca adını vererek, “Hava çok karanlıktı ve çok fazla panik vardı” dedi. “İnsanlar henüz ne olduğunu anlamadı.”
Aşırı kalabalık gecekondu enkazı, mobilyalar ve bükülmüş metal ve kırık tuğlalardan çıkan yaşam kalıntılarıyla kaplıydı. Büyük patlamadan sağ kurtulan vatandaşlar hâlâ şoktaydı, bazıları ise elleriyle enkazda yakınlarını ya da canlarından geriye kalanları arıyordu. Silahlı kişiler bölgede nöbet tuttu. Lübnan Sivil Savunması Salı günü yaptığı açıklamada, beş binanın yıkıldığını ve 12 binanın ciddi hasar gördüğünü söyledi. Ölenler arasında bir Sudanlı ve en az bir Suriyeli vardı.
“Burası çok kalabalık bir alan; binalar çok yakın. Yıkım çok büyük” diyen Nizar, hasarın büyüklüğünün kurtarma çalışmalarını zorlaştırdığını ifade etti.
Caddenin karşısındaki hastanede hâlâ birkaç yaralının tedavisi sürüyordu. Morga 13 ceset konuldu.
Saldırı sırasında orada bulunan hemşire Hüseyin el Ali, vurulanın hastane olmadığını anlaması birkaç dakikasını aldığını söyledi. Hastane lobisini toz ve duman kapladı. Hastanenin diyaliz ünitesi, eczane ve diğer odalarının camları kırıldı. Sahte çatı kendisinin ve meslektaşlarının başına çöktü.
“Çok korktuk. Bu bir suçtur” dedi el-Ali. “Kıyamet günü gibi hissettim.”
Yaralıların caddenin karşısından akın etmeye başlaması sadece birkaç dakika sürdü. Al-Ali, nefes almak veya dehşete düşmüş meslektaşlarına ve tedirgin hastalara güvence vermek için çok az zamanı olduğunu söyledi.
“Personel ve hastalar grevin burada olduğunu düşünüyordu. Yaralılar içeri girince dışarı kaçtık” dedi. Yaralıları kabul etmeyi bitirdiğinde, “(öldürülen) komşularımızı taşımak için dışarı çıktık. Onlar bizim komşularımız.”
Ola Eid saldırıdan sağ kurtuldu. Kendisinin yaralandığını fark etmeden önce komşularının çocuklarının enkaz altından çıkarılmasına yardım etti.
“Sorun şu ki bunu hissetmedik. Bize bilgi vermediler. El-Sahel hastanesini vurmak istediklerini duyduk” dedi Eid, bandajlı ve hâlâ şok içinde hastane kapısında oturuyordu. İsrail, Hizbullah militan grubunun kullandığı tünellerin yer aldığı iddiasıyla kilometrelerce uzaktaki başka bir hastanenin hedef olabileceğini ima etmişti.
Aktör Eid, ilk patlama olduğunda komşusunun çocuklarıyla oynadığını söyledi. Onu yere düşürdü ve çocuklara dağıttığı şekerleri etrafa saçtı. Hala hayatta olduğuna inanmayarak ayağa kalktığında komşusunun çocuğunun kanlar içinde olduğunu gördü. Biri hemen öldürüldü; diğeri yoğun bakımda kaldı.
“İleriye baktığımda çocukların parçalandığını ve yaralandığını gördüm” dedi. “Gaz kutuları yanıyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum; yangını söndürdüm ya da çocukları uzaklaştırdım.”
