BBCLaila Soueif üç haftadan uzun süredir yemek yemiyor ve artık aç hissetme aşamasını geçti.
İngiliz-Mısırlı oğlu Alaa Abdel Fattah’ın serbest bırakılması için kampanya yapmak üzere Londra’da bulunan 68 yaşındaki matematik profesörü, metanetli bir şekilde “hiç de kötü hissetmediğini” ısrarla söylüyor.
Beş yıllık hapis cezasının sona ermesi gereken sürenin ertesi günü açlık grevine başladı; ancak akrabaları ve insan hakları grupları onun asla cezaevine girmemesi gerektiğini söylüyor.
Alaa Abdel Fattah Mısır’ın en tanınmış siyasi mahkumudur. Bir blog yazarı, yazar ve sözünü esirgemeyen demokrasi yanlısı aktivist, son on yılın büyük bir kısmını hapiste geçirdi.
Annesinin açlık grevi (su, rehidrasyon tuzları ve şekersiz çay veya kahve ile hayatta kalıyor) ailesinin artan çaresizliğinin bir işareti.
Bana, “Alaa serbest kalana veya ben çok kötü bir durumda hastaneye kaldırılana kadar bunu sürdüreceğim” dedi. “11 yıldır hayatı askıdaydı. Bu devam edemez.”
Alaa Abdel Fattah, önceki beş yıllık cezasını tamamladıktan altı ay sonra, Eylül 2019’da tutuklandı.
2021 yılında Mısır’daki işkenceyle ilgili bir Facebook gönderisini paylaştığı için yalan haber yaymaktan suçlu bulunmuştu. Mısırlı yetkililer, onun duruşma öncesi gözaltında geçirdiği iki yıldan fazla süreyi hizmet süresine saymayı reddediyor.
Getty Images2021 yılında İngiliz vatandaşlığını almasına rağmen Mısır, kendisine konsolosluk ziyaretine hiçbir zaman izin vermedi.
İki yıl önce muhalefette, Birleşik Krallık’ın o zamanki gölge dışişleri bakanı David Lammy, erişime hemen izin verilmemesi ve Alaa Abdel Fattah’ın serbest bırakılmaması halinde “ciddi diplomatik sonuçlar” talep edilmesi çağrısında bulunmuştu.
Ancak ailesi, mevcut ve bir önceki hükümetin davayı ele alma biçiminden dolayı derin bir hayal kırıklığına uğradı. İngiltere’nin kilit bir müttefik olan Mısır üzerinde, kullanmaya hazır olduğundan daha fazla baskı gücüne sahip olduğuna inanıyorlar.
“Ben aptal değilim. Hükümetin oğlum için milyarlarca dolar değerindeki ticaret anlaşmalarını mahvetmesini beklemiyorum” diyor Kahire’de yaşayan ancak Londra’da doğan Laila Souief.
Ancak kendisi artık dışişleri bakanı olan Bay Lammy’nin Mısırlı bakanlara harekete geçmeleri için baskı yapmasını beklediğini söylüyor.
“En azından onlara David Lammy’nin yakın zamanda Mısır dışişleri bakanıyla kulak kulak sırıtırken gördüğüm gibi fotoğraf fırsatları vermeyin.”
Dışişleri Bakanlığı’ndan bir sözcü şunları söyledi: “Önceliğimiz Bay El-Fattah’a konsolosluk erişimini ve serbest bırakılmasını güvence altına almak olmaya devam ediyor. Davasını Mısır hükümetinin en üst kademelerine taşımaya devam ediyoruz.”
Ailenin kampanyası, bir insanı açlık grevine neyin sürüklediğini çok iyi bilen Richard Ratcliffe tarafından destekleniyor; kendisinin de eşi Nazanin Zaghari-Ratcliffe için yaptığı gibi.
Getty ImagesBana ailesinin kampanyasını anlatıyor: “Hükümetin kayıtsızlığını sarsmak ve bakanlara beklemenin, sıkmanın veya ellerini yıkamanın ötesinde bir rolleri olduğunu hatırlatmak için köklü bir şey yapmamız gereken bir noktaya ulaştık.”
“Alaa’nın ailesi açlık grevlerinin yaralar bıraktığının bilincinde olacak.”
Alaa Abdel Fattah’ın 2022’de Mısır’ın BM iklim konferansına ev sahipliği yaptığı dönemde yaptığı açlık grevi, onun serbest bırakılması için uluslararası baskıya ve hapishanedeki koşullarının iyileşmesine yol açtı.
Artık kitap okumasına ve televizyonda spor izlemesine izin veriliyor. Ancak annesine göre “çoğu zaman üzgün” ve gelecekten ve serbest bırakılma şansından umutsuz.
Artık Mısır’dan ayrılıp sadece otizm spektrumunda olan ve Brighton’daki özel eğitim okuluna giden 13 yaşındaki oğlunun yanında olmak istiyor.
Kendisi, diğer ülkelerin Mısır’da hapsedilen vatandaşlarının Mısır vatandaşlığından vazgeçmeleri halinde serbest bırakılmasına ve sınır dışı edilmesine olanak tanıyan anlaşmalar yaptığını söylüyor.
Bana “Mısır muhalefetine Brighton’dan liderlik etmek gibi bir niyeti yok” dedi. “Khalid’le çok meşgul olacak.”
Kendisi ve açlık grevine gelince, kendisini hem İngiliz hem de Mısır hükümetlerinin “baş ağrısı” haline getirmek istediğini söylüyor. “Bu, başarmayı umduğum şeyin en küçüğü.”
